Twój przedszkolak co chwila prosi o kolejne naklejki z „Harry’ego Pottera” (dołączane do rogalików), figurkę Shreka (z chipsów), kolejną kolejkę z serii Tomek i przyjaciele, nie potrafi przejść obojętnie obok jajka z niespodzianką, gum z tatuażami, serków z naklejkami? To znaczy, że ogarnęło go szaleństwo zbieractwa.
Zarówno z rodzicami jak i samodzielnie dziecko świetnie się bawi zabawkami, które pozwalają mu odgrywać rolę dorosłych. Z uznaniem dziecka spotka się np. kasa i waga sklepowa wraz z jak największą ilością wyglądających jak prawdziwe, produktów spożywczych, zestaw lekarza czy małego majsterkowicza. Bawiąc się nimi maluch odtwarza zachowania podpatrzone w najbliższym otoczeniu. W wyobraźni sprzedaje w sklepie, wciela się w lekarza, naprawia samochód. Jednak ulubioną zabawą dziecka jest zabawa w dom. Gotowanie, pranie, sprzątanie. Dla was to jedynie nużąca i męcząca konieczność, ale dla malucha fascynujące zajęcia, które z zapałem naśladuje.
Przypalanie zielonego króliczka, sprawdzanie wytrzymałości oczu misia, zrzucanie dinozaura z wysokości, albo moczenie go w wodzie przez trzy doby – tak pracuje się w jedynym w kraju lubelskim Specjalistycznym Laboratorium Badania Zabawek.
– Każdy mówi, że te zabawki są „biedne”, ale my nie robimy nic innego, niż to, co mogą z nimi zrobić same dzieci – zastrzega Anna Kozak, chemiczka, która pracuje w jedynym w Polsce, Specjalistycznym Laboratorium Badania Zabawek w Lublinie. W laboratorium, które jest częścią Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej jeszcze kilka lat temu badano żywność. Sześcioosobowy personel, w skład którego wchodzą chemicy i technolodzy żywności musiał się dokształcić i zająć zupełnie nową działalnością. Specjalistycznego sprzętu, który do badania zabawek jest niezbędny, w większości do tej pory w ogóle w Polsce nie było. Urządzenia wykonano więc na zamówienie.
Wszyscy wiemy, że w dziecięcym niezbędniku powinien się znaleźć pluszowy miś. Ale czy wszyscy pamiętamy, że nie powinno tam zabraknąć także lalki? Zwykle nie zdajemy sobie sprawy z tego, że dając maluchowi pierwszą lalkę, włączamy się w krąg rodziców, którzy od tysięcy lat wręczali taką zabawkę swojemu dziecku. W starożytnym Egipcie dzieci bawiły się pomalowanym kawałkiem drewna z doczepionymi włosami, ale idea zawsze była taka sama. Dajemy dziecku coś, co symboli-zuje niemowlę – kogoś, kim można się opiekować, kogo można nosić na rękach, tulić.
Stolik zabaw Tropical firmy Bright Starts to inspirujące miejsce zabawy dla dzieci z wieloma różnymi zabawkami chodzikiem. Zabawka ta jak niewiele innych zapewnia wiele możliwości zabawy i rozwoju w jednym miejscu! Na stoliku mieści się m.in.: mini pianinko z pięcioma kolorowymi klawiszami, które świecą w ciekawych kolorach. Przekładając kartki mini książeczki nad pianinkiem dziecko usłyszy różne melodyjki oraz dżwięki. Grzechotka delfin obraca się wokół poręczy, mini wodna mata w kształcie gwiazdki posiada dwie piszczałki – muszelki, które są jednocześnie pompkami poruszającymi rybki.
Wszyscy rodzice pragną dla swojego dziecka jak najlepszej przyszłości. Planują im kariery, wybierają studia, jednym słowem organizują życie dziecka, na które w odległej przyszłości nie będą mieli dużego wpływu. Niewielu rodziców uświadamia sobie, że na osiągnięcia swojego dziecka największy wpływ mają w pierwszych lata jego życia. Wtedy, bowiem kształcą się umiejętności, które w przyszłości zadecydują o jego życiowym sukcesie. Istotną rolę w wychowaniu zdolnego dziecka odgrywają odpowiednio dobrane do jego wieku i możliwości percepcyjnych zabawki.
Zasypujemy dzieci zabawkami, prezentami, chcąc zapewnić im to, o czym sami w dzieciństwie mogliśmy tylko pomarzyć. Czasem także z poczucia winy, że nie mamy dla nich dość czasu. Często zapominamy jednak, że nadmiar zabawek może być szkodliwy dla rozwoju małego człowieka. Co do tego nie mam żadnych wątpliwości. Dla naszych czasów charakterystyczne są marnotrawstwo i zachłanność. Najpierw chcemy mieć bardzo wiele, a potem nie przywiązujemy do tego żadnej wagi. W przypadku dzieci taka postawa nie jest niczym nowym. To zupełnie naturalne, że są one tym bardziej zadowolone, im więcej mogą dla siebie wytargować i im więcej skarbów zgromadzić. Jednak naszym obowiązkiem jest pomóc im z tego wyrosnąć. Kiedyś rodzice lepiej się z niego wywiązywali. Zwykle sami mogli być przykładem na to, że dorosły, odpowiedzialny człowiek umie sobie odmawiać przyjemności. Dzisiaj rodzice często zachowują się jak dzieci – skaczą z jednej rzeczy na drugą, trochę się nią pobawią, a potem porzucają. Trudno się więc dziwić, że nie razi ich postawa konsumpcyjna potomstwa.