W zabawie wszystko jest możliwe. Można być, kim się chce, myśleć, co się chce, i mówić, co się chce. Nie ma żadnych barier. Można sprawdzać, jak to jest, kiedy się stoi na głowie, mieszka pod stołem, siedzi w wannie w ubraniu albo udaje psa. W zabawie świat realny miesza się z tym wyobrażonym, to, co możliwe, z tym, co istnieje tylko w fantazji. Żeby się dobrze bawić, trzeba się ciężko napracować i nagimnastykować. Najpierw trzeba mnóstwo rzeczy wymyślić, a potem wszystko to zrobić, a w trakcie zmieniać, co się wymyśliło, tak żeby zabawa przynosiła radość. Bo bawimy się przede wszystkim po to, żeby było nam przyjemnie. Dlatego zabawa jest zawsze spontaniczna, bezinteresowna i całkowicie dobrowolna. Nikt nikogo nie może zmusić do zabawy, ale też nikt nikomu zabawy nie powinien odmawiać. Dzięki niej dzieci nie tylko stają się weselsze, ale także rozwijają się, relaksują, odreagowują stres.
